این بنا كه به كاروانسرای شاه عباسی معروف است از جمله كاروانسراهای بین راهی عصر صفویه به شمار می آید و از لحاظ فضایی، سبك معماری و موقعیت از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
این بنا بر پلان مربع شكل و با شیوه حیاط مركزی احداث شده است. ورودی كاروانسرا در میانه جنوبی آن در داخل یك مسیر سرپوشیده (كوچه و ساباط) كه اصطلاحاً سول نامیده می شود، قرار دارد. همچنین درب چوبی بزرگی در ورودی بنا نصب شده است كه بیانگر سیستم امنیتی كاروانسرا می باشد. محوطه های خارجی و داخلی این بنا دارای ایوانها، اطاقها و فضاهای سرباز و سرپوشیده و اماكن متنوع برای اقشار مختلفی است كه همراه كاروان بوده اند. حیاط كاروانسرا دارای 24 حجره می باشد كه در مجموع تعداد حجره های داخلی و خارجی این بنا به 100 حجره می رسد. در میانه حیاط كاروانسرا حوضچه كوچكی ( حوضخانه و مهتابی ) واقع است كه آب قنات در آن جاری است. یكی دیگر از اجزای این مجموعه آب انبار بزرگی است كه در جوار آن بنا شده است.
لازم به ذکر است هم اکنون از سالن شرقی این مجموعه به منظور معرفی و حفاظت از زیلوهای تاریخی میبد، موزه زیلو دایر گردیده است که در این موزه زیلوهایی با قدمتی بالغ بر 500 سال وجود دارد و تنها موزه منحصر به فرد زیلو در ایران به شمار می آید.
همچنین جهت آموزش نحوه بافت زیلو، یک کارگاه زنده زیلو بافی در کنار موزه و دو کارگاه دیگر نیز در محوطه حیاط مرکزی کاروانسرا تأسیس شده است. قابل ذکر است که با هدف تأمین رفاه و آسایش گروه های مختلف گردشگران که برای بازدید از این مجموعه می آیند، در سالن غربی این مجموعه رستوران و کافی شاپ دایرشده است.
وبلاگ سفر/تور/گردشگری - safar